Ostrów Tumski 2
61-109 Poznań
KRS 0000224658
Drugi rok pomocy Ukrainie. Co jeszcze przed nami?
- Jan Montowski - Wicedyrektor Caritas Poznań
- Natalia Jagielska – Centrum Wolontariatu Caritas Poznań
- ks. Grzegorz Dobroczyński SJ - Juzuicka Służba Uchodźcom
- Iryna Dunayevska - uchodźczyni, psycholożka, Fundacja Vinea
- Paulina Babis – Caritas Polska
Moderator: Piotr Jóźwik, zastępca redaktora naczelnego Przewodnika Katolickiego
Cała dyskusja do obejrzenia poniżej
Podczas spotkania chcieliśmy podsumować, jak przez dwa lata zmieniała się pomoc niesiona uchodźcom uciekającym z Ukrainy – od zabezpieczania krytycznych potrzeb żywieniowych, rzeczowych i mieszkaniowych, po dużo szerszy zakres usług proponowanych uchodźcom i migrantom teraz już nie tylko z Ukrainy. Moderator – Piotr Jóźwik podkreślił na samym początku, że aktualna sytuacja w Polsce nie jest łatwa, ale kiedy człowiek spotyka się z człowiekiem, zapomina o argumentach politycznych.
Początkowa pomoc była porywem serca – wtedy zgłosiło się do nas 1500 wolontariuszy, w tym wielu pochodzenia ukraińskiego. Ich wkład w pomoc dla Ukrainy był nieoceniony, ze względu na znajomość języka oraz na empatię, z jaką przyjmowali swoich rodaków. Do dzisiaj Ukrainki i Ukraińcy są aktywnymi uczestnikami akcji Caritas i chętnie angażują się w działalność charytatywną nie tylko z chęci niesienia pomocy, ale również jako wyraz wdzięczności za pomoc, której sami doświadczyli – to podkreśliła Natalia Jagielska, która sama zaczynała swoją przygodę w Caritas Poznań jako wolontariuszka w Punkcie Recepcyjnym, a obecnie wspiera działania Centrum Pomocy Migrantom i Uchodźcom Caritas Poznań oraz działa w Centrum Wolontariatu Caritas Poznań.
Liczby nie kłamią – ilość wsparcia dostępnego dla uchodźców zarówno w Polsce, jak i pomocy humanitarnej przekazywanej bezpośrednio do najbardziej potrzebujących miejsc w Ukrainie jest ogromna. Aktualne statystyki przedstawiane zarówno przez przedstawicielkę Caritas Polska, przedstawicieli Caritas Poznań i Jezuickiej Służby Uchodźcom oraz Fundację Vinea uwydatniają potrzebę pomocy fachowej. Obejmuje ona konsultacje przede wszystkim psychologiczne, co podkreślała pani Iryna Dunayevska, jak i prawnicze, edukacyjne i zawodowe.
Paulina Babis podkreśliła konieczność reagowania na aktualne potrzeby Ukraińców i Ukrainek żyjących w Polsce, ponieważ pomimo zmniejszenia zainteresowania tematem konfliktu za naszą wschodnią granicą, nadal należ pamiętać, że on trwa. Reagując na bieżąco, przeciwdziałamy zjawiskom związanym z dużym napływem migrantów do Polski.
Bardzo wyraźnie wybrzmiała konieczność wsparcia integracji młodzieży ukraińskiej. Pani Iryna porównała sytuację traumy wojennej do ciężaru, jaki człowiek ma na sobie nosząc plecak. Świadomość, że we własnym kraju trwa wojna jest takim właśnie obciążeniem, które nie opuszcza człowieka w okolicznościach codziennych – w kuchni, w rozmowach, spotkaniach, a co dopiero podczas nowych wyzwań, takich jak przymusowe przeniesienie się do obcego kraju, nauka języka czy szukanie pracy. Jest to nieustanne brzemię, które utrudnia funkcjonowanie. Dla osób młodych dochodzi do tego krucha struktura emocjonalna, która nie ułatwia odnalezienia się w polskim społeczeństwie i nawiązywania relacji z obcojęzycznymi rówieśnikami. Dlatego tak ważne w polsko-ukraińskich relacjach są szacunek, równość i stabilność.
Ks. Grzegorz Dobroczyński opowiedział o opiece duchowej nad przybyłymi do Polski i do Poznania wiernymi wyznania prawosławnego – to właśnie w kościele Jezuitów przy ul. Szewskiej ksiądz arcybiskup Stanisław Gądecki wyznaczył miejsce na nabożeństwa Prawosławnej Cerkwi Ukrainy, ponieważ zgodnie z Katechizmem Kościoła Katolickiego „Ochrzczony posiada równocześnie prawa w Kościele; ma prawo do przyjmowania sakramentów, do karmienia się słowem Bożym i korzystania z innych pomocy duchowych Kościoła” (KKK 1269). Nabożeństwa są prowadzone przez księdza prawosławnego kapelana mitrata Ivana Dziubę.
Jan Montowski, wicedyrektor Caritas Poznań podkreślił, że razem możemy więcej – reagowanie w sytuacji kryzysowej udowodniło, że dobrze skoordynowana pomoc może być niezwykle skuteczna. Współpraca organizacji pozarządowych, instytucji publicznych i prywatnych darczyńców na rzecz pomocy Ukrainie, nad którą czuwa na terenie Poznania, Archidiecezji Poznańskiej i Wielkopolski Caritas Poznań odpowiada na różnorodne potrzeby rodzin ukraińskich, a przede wszystkim matek z dziećmi, osób starszych i młodzieży.
Pod koniec dyskusji wybrzmiały aktualne trudności, które wymagają jeszcze rozwinięcia działań pomocowych. To przede wszystkim wzmocnienie procesu integracji młodzieży, z której ok. 100 tys. osób nie jest objętych systemem polskiej edukacji, dostrzeżenie potrzeb uchodźców w podeszłym wieku oraz wsparcie ukraińskich fachowców w odnalezieniu pracy w zawodzie. Na koniec ksiądz Grzegorz Dobroczyński podkreślił również poważny problem dezinformacji w mediach i mediach społecznościach, w szczególności kreowania negatywnego obrazu młodego uchodźcy z Ukrainy w Polsce. Zachęcił do krytycznego zapoznawania się z wiadomościami oraz sile wspólnego działania.
Spotkanie zostało zakończone apelem o nieustanne niesienie pomocy ofiarom wojny w Ukrainie zarówno poprzez działania Caritas Polska i Caritas diecezjalnych, ale również przez pomoc humanitarną, nadal przekazywaną do Ukrainy.
Uchodźców i migrantów już nie tylko z Ukrainy, a z każdego kraju poza Unią Europejską, przebywających w Poznaniu, zapraszamy do Centrum Pomocy Migrantom i Uchodźcom przy ul. Dąbrowskiego 28.
Czynne od poniedziałku do piątku w godzinach 8.00-16.00, a w czwartki do 18.00.